ÜYE GİRİŞİ ÜYE OLMAK İÇİN ALTTAKİ LİNK İ TIKLA

ELBİSTAN

Elbistan, Kahramanmaraş iline bağlı en büyük ilçedir. 
ELBİSTAN İLÇE TARİH
TARİH
kahramanmaraş elbistan
maraş elbistan
Binlerce yıl öncesine baktığımızda, Anadolu’yu Güney’e oradan da Arabistan’a bağlayan en kısa yolun Elbistan’dan geçtiğini görürüz. Bu yol, aynı zamanda Elbistan Bölgesi’ne girerken ve çıkarken dar 
boğazları ve geçitleri takip etmek zorunda olduğundan, geçenler için fazla güvenli de değildir. Çünkü bu geçitlere ve vadilere sahip olan güçler, geçenlere istediği kötülüğü yapabilme fırsatını, hücumda üstünlük ve tuzağa düşürüp imha etme imkânını yakalamış olurdu.
İlk çağlarda tarım ve hayvancılığın temel geçim kaynağı olduğu yıllarda geniş otlaklara, yazın yaylaklara ve bol su kaynaklarına sahip Elbistan bölgesi önemli bir yerleşim alanı olmuştur. Bu yerleşimlerin en önemli delili yaşam Hüyükleri ve Tümülüs (Kurgan)’lardır.
Elbistan ve civarında Minehöyük, Ozanhöyük, Karahöyük, Tilhöyüğü, Malaphöyüğü, Gavurviranhöyüğü vb.onlarca yerleşim yeri mevcuttur. 
Ayrıca önemli Devlet adamlarının gömüldüğü Tümülüs denilen mezarlarda dağ ve tepelerin üzerinde elli civarında ova kıyısına serpilmiştir. 
Bu Tümülüsler 20-50 m. yüksekliğinde 50-100 m. genişliğindedir. Bu mezar odalarının üzerine talan yapılmaması için insan ve hayvan gücüyle tonlarca toprak taşınmıştır. Piramitlerin yapılması kadar zor olmasa da anıtsal yapılardır. Aynı zamanda bu coğrafyada nüfusun çokluğunu da gösterir. Yerleşim höyükleri ve Tümülüsler de hiçbir arkeolojik kazı yapılmamıştır.
Elbistan’da ovanın etrafı tabi bir kale suru gibi dağlarla çevrilidir. Güneyinde ve Doğusunda Toros dağları, Batısında Binboğa ve Hezanlı dağları, Kuzeyinde ise Tahtalı dağları ile çevrilidir.
Elbistan’ın ilk sakinleri Kafkasya kökenli Turanî bir kavim kabul edilen Hurri’lerdir. Bunlar da ahret inancının olması Tümülüslerin yapılma sebebidir. Yükseğe yapılması ise hem anıtsal hem de Tanrıya yakın olma inancından kaynaklanır.
Elbistan adı Hitit Luice’de Asta (akan, akar), Farsça’da Ab (su) kelimelerinin birleşmesiyle oluşmuştur. Akan su şehri anlamına gelir. Bu ismin gelişim süreci ise, Ablasta - Ablistan - Albista – Albistan - Elbistan şeklindedir.
Elbistan’ın bilinen tarihi Hurri’lerle başlar. Sırasıyla Hititler, Asurlular, Persler, Selevkoslar, Urartular, Kommagenler, Romalılar, Bizanslılar ve Abbasiler ve Türk hâkimiyeti ile devam eder.
Elbistan, 1085 yılında Emir Buldacı tarafından fethedilerek; Anadolu Selçuklu topraklarına katılmış ve Türk hâkimiyetine girmiştir. Elbistan’ın aynı tarihte Ceyhan Irmağı ve Küçük Ceyhan arasındaki Kale civarındaki adaya taşındığı bilinmektedir.
 Elbistan Haçlı Seferleri, Moğol İstilası ve Şah İsmail Döneminde üç kez istilaya uğramıştır. 1337’de Zeynettin Karacabey tarafından Dulkadirli Beyliği kurulmuş, 1522’e kadar bu beylik bölgeye hâkim olmuştur. 
185 yıl hüküm süren Dulkadirli beyliği Kahramanmaraş, Malatya, Adıyaman, Sivas, Gaziantep(Ayıntap), Hatay, Kayseri, Kırşehir, Harput (Elazığ) gibi illeri içine almıştır. Osmanlı hâkimiyetine en son katılan beylik, Dulkadirli Beyliği’dir.
Elbistan, Osmanlı hâkimiyetine girdikten sonra 1522’de Maraş’ta kurulan Dulkadirli eyaletinin sancağı olmuştur. 1864’te Halep vilayetinin Maraş sancağına bağlı kazadır. 1867 tarihinde Müsellemlikten Kaymakamlığa dönüştürülmüştür. I. Dünya Savaş’ı sonrasında Halep’in topraklarımız dışında kalmasıyla Maraş vilayetine bağlanmıştır. Elbistan, günümüzde Kahramanmaraş’ın en büyük ilçesidir.
ELBİSTAN TARİHİ YAPILARI
ELBİSTAN TARİHİ ESERLERİ
KIZ KALESİ
Kalealtı Köyünde 150 metrelik bir tepe üstündedir. Adının nereden geldiği ve tarihi bilinmemektedir. A ve B olarak adlandırılan burçlarda kimi kalıntılar ayaktadır. Aburcu, moloz ve kesme taştan iki katlıdır. Duvardaki kiriş deliklerinden katların ahşap örtülü olduğu anlaşılmaktadır. Muhtemelen gözetleme kulesi olarak yapılmıştır. Bir benzeri de Güblüce köyünde Asar tepesi üzerindedir.
TOPALLI HAN ( KURTPİ HAN )
İsminden de anlaşılacağı gibi, Elbistan’ın Yazıtopallı mevkiindedir. Yapısı diğer hanlarda olduğu gibi kum ve kireç karşımı kist ve taştan yapılmış olup, dikdörtgen biçimindedir. Uzunluğu 60-70 m, eni ise 35-40 m.dir. Bu bölgede her altı saat mesafeye bir han yapılmıştır. Bugün bu hanların harabeleri kalmıştır. Selçuklu döneminde ticareti geliştirmek amacıyla her 30 km.ye konaklama mesafeli birer han yaptırılmıştır.
HİMMET BABA CAMİSİ VE TÜRBESİ
Yapım tarihi kesin olarak bilinmemekle beraber, Dulkadirli eseri olduğu tahmin edilmektedir. Himmet (Ümmet) Baba ile ilgili Elbistan’da birçok rivayet mevcuttur. Himmet Baba’nın evliya bir zat olduğu, ölümüyle bu türbenin Selçuklu Kümbet mimarisindeki sekizgen yapı karakteri uygulanarak yapıldığını görmekteyiz.
Önce türbe yapılmış, sonra mescit eklenerek günümüzdeki yapıyı oluşturmuştur. Sekizgen planlı türbenin kubbesi doğrudan duvarlara oturmuştur. Mescit ve türbenin kubbeleri dıştan konik çatılıdır. Türbe ve mescit vakıflar tarafından 2009 yılında restore edilmiştir. Türbe avlusunda restorasyon sırasında bir de sarnıç tespit edilmiştir. Ayrıca avluda 100 yıllık bir çınar ağacı mevcuttur.
ULU CAMİİ
Güneşli mahallesinin ortasında bulunmaktadır. Son cemaat yerinde asıl portal üzerinde bulunan kitabe dört satırlık sülus hatlı ve 1240 yılına tariflenir. Fakat bu kitabenin Anadolu Selçuklu Sultanı II. Gıyaseddin Keyhüsrev döneminde Emir Çavlı tarafından Çallıhan civarında yaptırılan başka bir camiye ait olduğu tahmin edilmektedir. Daha sonraki yıllarda oradan Ulu Camii ye getirildiği düşünülmektedir.
Ulu camiinin Dulkadirli hükümdarı Alluddevle Bozkurt beyin kardeşi Şehsuvar beyin oğlu Ali Bey tarafından yaptırıldığını Prof. Oktay ASLANAPA ve Prof. Hamza EROĞLU ifade etmektedir.
Eskiden var olan fakat Safevi hükümdarı Şah İsmail’in 1505 yılında Elbistan istilası sırasında yıkılan camiinin yerine Osmanlı mimari üslubuyla yeniden yapılmıştır. Aslında iki minareli olan yapının minarelerinden birisi yıkılmıştır. Camii kareye dikdörtgen planlı üç gözlü son cemaat yeriyle Kuzeye doğru uzatılmıştır. Bey sarayından, Hünkâr mahfiline camiinin doğu tarafından bir kapı açılmaktadır.
İlk onarımı Kanuni Süleyman döneminde yapılmış, sırasıyla IV.Mehmet döneminde, 1816 yılında II.Mahmut döneminde onarım geçirmiştir. Minaresi 1834 yılında halk tarafından onarılmıştır. 1922 yılında yine halk tarafından camii kısmen onarılmış, 1932 yılında ise Vakıflar idaresince onarılmıştır. Son onarımı da yine Vakıflar tarafından 2009 yılında yapılmıştır.
Alaüddevle Bozkurt Beyin kabri minare yanında cami haziresindedir.
ÇARŞI ATİK CAMİİ
Elbistan’ın ayakta kalan en eski ve tarihi yapılarından biri olan Çarşı içerisinde bulunan Çarşı Atik Camii, Alaüddevle zamanında, XVI. yüzyılın başlarında yapıldı. Caminin mimarı bilinmektedir.
Cami, kesme taş, bazen de kaba taş yer yer tuğladan, kist denilen kum kireç karışımıyla dikdörtgen planlı olarak yapılmıştır.
İbadet mekânı sütunlarla üç sahne ayrılmış, bunlar üst örtü olan tavanı desteklemekte, Mihrap yuvarlak bir niş şeklinde olup orijinalliğinden uzaklaşmıştır.
Üst örtü ahşap kırma çatı ile kapatılmıştır. Camiye bitişik olan minare orijinalliğini korumuş, Dikdörtgen bir kaide üzerine Türk üçgenlerinin yardımı ile taştan yuvarlak gövdeli ve tek şerefeli gövdeye geçilmektedir.
Kahramanmaraş ve Elbistan’daki camilerinde çoğunda olduğu gibi bu caminin de şerefesi balkon şeklindedir. Minare ve cami, Hatay Vakıflar Bölge Müdürlüğü’nce 1997-2005 yılları arasında yapılan onarımla yenilenmiştir.
KIZILCAOBA CAMİİ
Ceyhan nehrinin karşı tarafında Şardağı eteklerinde 1800’lü yıllarda yapılmış bir camiidir. Küçük bir mescit hüviyetindedir. Klasik Osmanlı mimarisiyle yapılmıştır. Yapı malzemesi olarak kesme taş kullanılmıştır. Tek kubbeli ve tek minarelidir. 2009 yılında Vakıflar tarafından restore edilmiştir.
SELÇUK HAMAMI
Elbistan Kalesinin güney yamacında Ulu Camii ile sırt sırtadır. Ulu Camii Kalenin Kuzeyinde Hamam ise güneyindedir. İkisinin ortasında ise bugün ayakta olmamasına rağmen Dulkadirli Sarayı vardır. Ceyhan nehrine bakan hamam Kale toprağının altında kalmış bakımsızlıktan yıkılmak üzeredir. Elbistan’daki en eski tarihi yapıdır.
KARAHÖYÜK


Elbistan merkeze 7 km uzaklıkta Karahüyük köyündedir. Hurman Çayı ve Ceyhan Nehri kenarında tarih öncesi insanların avcılık ve toplayıcılıkla yaşadığı dönemlere uygun bir konumdadır. Kültür toprağı 6 m. civarındadır. Höyüğün bir kısmı dolgu malzemesi olarak kullanılmış ve zarar görmüştür.
TİLHÖYÜĞÜ
Akbayır Beldesinde Elbistan’a 15 km mesafededir. Güneyi Nurhak dağları, Kuzeyi Til ovasıdır. Kevgirli deresi kenarındadır. Tarih öncesi dönem Elbistan’da önemli bir yerleşim yeridir. Höyük civarında renkli taşlardan mozaiklere rastlanıştır. Taş aletler, obsidyen malzemeler bulunmuştur. Höyüğün bir kısmı yerleşimle tahrip edilmiştir.
GAVURVİRAN HÖYÜĞÜ
Türkveren köyüne 500 m. Mesafede Söğütlü çayı kenarındadır. Elbistan’a 19 km uzaklıktadır. Savunması kolay bir tepe üzerindedir. Çok derin bir kültür toprağına sahiptir. Seramik kap parçaları kalıntıları mevcuttur.
Köyün hemen altında Söğütlü çayı üzerinde en eski köprü ayağı kalıntıları mevcuttur.
MALAP HÖYÜĞÜ
Akbayır Beldesinde 6 km doğuda aynı istikamette Nurhak dağları eteklerinde Bakış beldesinde bulunmaktadır. Elbistan’a uzaklığı 23 km dir. Til Höyüğü ile benzerlik gösterir.
OZAN HÖYÜĞÜ
Doğan Köy beldesinde bulunmaktadır. Karahöyüğe 5 km, Elbistan’a 14 km uzaklıktadır. Höyük toprağı dolgu malzemesi olarak alınmış, tahrip edilmiştir. Hemen yakınında Kışla Höyüğü de bulunmaktadır.


TAŞLI HÖYÜK
Büyükyapalak beldesi yakınlarındadır. Elbistan’a uzaklığı 20 km.dir. Höyük yakınında bölgenin tek su kaynağı Taşlı höyük pınarı bulunmaktadır. Höyük tarla haline dönüştürülmüştür.
Bu höyükler ve Tümülüslerde hiçbir çalışma yapılmayıp tamamen köylünün ve definecilerin insafına terk edilmiştir.


ESKİ HÜKÜMET KONAĞI
Elbistan Hükümet binası dönemin Kaymakamı Osman Bey (Kör Osman) tarafından 1925-26 yıllarında Kızılcaoba Mahallesinde yaptırılmıştır. Bu binaya otantik görüntü veren taşlardır. Bu taşlar Elbistan’daki yıkık tarihi yapılar, eski konaklar ve mezarlıklardan alınmıştır. Eski Hükümet Konağının yeri de eski bir mezarlıktır. Buradaki mezar taşları da kullanılmıştır.


Bina göründüğü kadar eski tarihi yapı teşkil etmez. Cumhuriyet Türkiye’sinin Elbistan’a ilk hizmetlerinden birisidir. İlçe nüfusunun artmasıyla ihtiyaçları karşılayamaz olmuş, günümüzde Polis Evi olarak kullanılmaktadır.
ELBİSTAN İLÇE COĞRAFYA
)COĞRAFİ YAPISI:


Konumu: Elbistan, Doğu Anadolu Bölgesi'nin Yukarı Fırat Bölümü'nde, Akdeniz, İç Anadolu ve Doğu Anadolu Bölgelerinin kesiştiği noktada yer almaktadır. Elbistan’ın Kuzeyinde Sivas, Doğusunda Malatya, Güneyinde Ekinözü ve Nurhak, Batısında ise Afşin ve Göksun yer almaktadır.
Rakımı: Elbistan'ın deniz seviyesinden yüksekliği ortalama 1137 m.dir.


Yüzölçümü: 2546 km2 dir.


İklimi: Elbistan’da kışları soğuk ve kar yağışlı, yazları sıcak ve kurak karasal iklim tipi görülmektedir. Ortalama sıcaklık 10.8 C°, en yüksek sıcaklık 39,5 C° (2001) ve en düşük sıcaklık ise -30,9 C° (1980)'dir. En fazla yağışı ilkbahar ayında alır, ortalama toplam yağış miktarı ise 392,4 mm'dir. Hâkim rüzgâr yönü kuzeybatıdır.


Bitki örtüsü: Elbistan’da hâkim bitki örtüsü bozkırdır.


Jeomorfolojisi: Elbistan, etrafı dağlarla çevrili bir ovada kurulu ilçedir.


a)Dağlar: Doğusunda Kepez dağı uzantıları(2300 m civarı), güney ve güneydoğusunda Nurhak Dağları(3091 m), Batısında Binboğa Dağları(2935 m) ve Şar Dağı(2171 m), Kuzeyinde Hezanlı Dağı(2256 m), Kızılseher Sırtları yer almaktadır.
b)Ovalar: Elbistan ovası Türkiye’nin dördüncü büyük ovasıdır.


c)Platolar: Kuzeyinde Sultankorusu yer almaktadır.


Hidrografyası: Elbistan yeraltı ve yer üstü sularca zengindir. Önemli akarsuları Ceyhan, Söğütlü, Hurman, Sarsap’tır. Sularını denize ulaştırdığı için açık havza özelliğindedir.


Jeolojisi: Elbistan Ovasının tabanı alüvyonlarla kaplıdır. Linyit, Demir ve Kireç Taşı önemli yer altı zenginliklerini oluşturur. Elbistan aktif fay hattı ile II. derece deprem kuşağındadır. Elbistan'da 587 ve 1114 yıllarındakiler önemli olmak üzere 5-6 deprem olmuştur.
ELBİSTAN İLÇE NÜFUS
NÜFUS
2011 TUİK verilerine göre Belde ve Köy nüfusu 46.660,
İlçe Merkez nüfusu 92.386,
Toplam nüfus ise 139.046’dır.
Bu nüfusun 71.180’ni erkek, 67.866’sı ise kadındır. Son 10 yıllık nüfus verileri aşağıdaki tabloda gibidir.


SON ON YIL İLÇE MERKEZİ VE BELDE/KÖY NÜFUSU
İlçe merkezi
Artış /
Azalma
Belde/köyler
G. Toplam
Toplam
Erkek
Kadın
Toplam
2000
71.500
36.266
35.234
56.767
28.269
28.498
128.267
2007
82.238
41.363
40.875
+ %15
47.141
24.069
23.072
-%16,96
129.379
+ %0,86
2008
81.239
41.150
40.089
- %1,21
50.719
25.998
24.711
+ %7,6
131.948
+ %1,9
2009
85.642
43.609
42.033
+ %5,4
49.744
25.685
24.059
- %1,9
135.386
+ %2,5
2010
88.895
45.128
43.767
+ %3,8
48.388
24.894
23.494
- %2,7
137.283
+ %1,4
2011
92.386
47.060
45.326
+%3,92
46.660
24.120
22.540
-%3,7
139.046
+%1,28
Not: Elbistan İlçesi nüfus bilgileri TÜİK’ten alınmıştır. 2011 yılına ait ayrıntılı nüfus bilgileri Ek Tablo 1’dedir.


Son on yıl içerisinde Elbistan nüfusu %7,94 artmıştır.


2011 yılı TÜİK verilerine göre İlçe nüfusunun (139.046) %66,44’lük dilimi (92.386) Şehir Merkezinde,


%33,56’lık dilimi (46.660) Köy ve Kasabalarda yaşamaktadır. Nüfus yoğunluğu 55 kişi/km2 dir.










Son on yıl içerisinde Elbistan nüfusu %7,94 artmıştır.


2011 yılı TÜİK verilerine göre İlçe nüfusunun (139.046) %66,44’lük dilimi (92.386) Şehir Merkezinde,


%33,56’lık dilimi (46.660) Köy ve Kasabalarda yaşamaktadır. Nüfus yoğunluğu 55 kişi/km2 dir.


Elbistan nüfusunun artış hızı, yoğunluğu, niteliği, kentli nüfus miktarı, ortalama ömür süresi,


boşanma oranı artmakta ancak doğum-ölüm oranı, 20-24 yaş arası nüfus miktarı, azalmaktadır.


Nüfus piramidi gelişmekte olan yerleşim yerlerine benzemektedir.


Elbistan'da toplam nüfusun ve merkez nüfusun genelde arttığı fakat belde ve köy nüfusunun ise


genelde azaldığı dikkati çekmektedir. Ayrıca Elbistan'ın net göç hızı %10,13'tür.(2009 TUİK)
ELBİSTAN İLÇE KÜLTÜR
KÜLTÜR :




1)Yaşam Biçimi: Geleneksel Orta Anadolu Türkmen yaşam tarzı hâkimdir. Akrabalık ilişkileri çok sağlamdır. Düğünler bayramlar geleneksel şekilde kutlanır. Elbistan yol güzergâhında bulunmadığından kültürel değişkenliğe kapalı kalmıştır. Folklor, yemek, düğün bayram adetleri hususunda Kahramanmaraş’tan ziyade Malatya’ya benzerlik gösterir. Bunun sebebi ise 1850-1950 arasında Malatya’dan yoğun göç almasına bağlanabilir.


İlçede 1 kütüphane, 2 yerel televizyon, 6 yerel radyo, 6 gazete, 5 matbaa ve 1 sinema vardır.


İlçede hikâye ve şiir gibi edebiyat dallarında eseri bulunan 50’ye yakın yazar vardır. Kaymakamlığımızca her yıl düzenli olarak şiir şölenleri düzenlenmektedir. Birçok okul tarafından edebiyat ve dergisi çıkarılmaktadır. 120 adet dernek, 5 vakıf, vakıf şubesi vardır.


2)Tarihi Yapılar:


Ulu Camii(1239 Anadolu Selçuklu Devleti), Çarşı Camii(cami-i atik-1310 Danişmentliler) Ümmet baba Camii(1480 Dulkadirli Beyliği), Kızılcaoba Camii(1527 Osmanlı Davleti), Ümmet(Himmet) Baba Türbesi, Selçuklu Hamamı, Kız Kalesi, Karahöyük, Topallı Hanı(Kurt pi hanı) ve geleneksel Elbistan evleri ilçenin bilinen tarihi yapılarıdır.
ELBİSTAN İLÇE SPOR
SPOR :
İlçede (1) kapalı spor salonu(2500 kişi), (1) stadyum, (1) çim saha ve (2) özel halı saha, (2) özel karate salonu, (3) özel vücut geliştirme ve fitnes salonu bulunmaktadır. Elbistan Belediye Spor 1983 yılında kurulmuştur. Aynı yıl 3.Lige çıkmış, 1984 yılında Amatör Lige düşmüş ve halen Bölgesel Amatör Ligde mücadele vermektedir.


Ayrıca AEL Spor Futbol takımı da Amatör kümede mücadele vermektedir.


Elbistan’da (98) futbolcu, (20) dağcılık, (187) güreş, (87) halk oyunları, (33) işitme engelli, (15) bilardo, (1.212) adette uzak doğu sporları ve vücut geliştirme dallarında lisanslı sporcu bulunmaktadır.
Çeşitli spor dallarında (12) spor kulübü vardır.
İlçe Spor Merkezinde güreş ve tekvando takım çalışmaları sürdürülmektedir.
Geleneksel Karakucak güreş festivali en son 2009’da yapılmıştır. 2010 yılında Gençler Karate ve Atlı Cirit Türkiye Şampiyonaları ilçemizde yapılmıştır. Masa tenisi, voleybol, futbol gibi Kaymakamlık kupası sportif müsabakaları ile okullar arası çeşitli sportif müsabakalar düzenlenmektedir.
ELBİSTAN İLÇE ULAŞIM
ULAŞIM :
Elbistan Kahramanmaraş’a 158 km, Malatya’ya 128 km, Adıyaman’a 152 Kayseri’ye 253 km, Sivas’a ise 264 km mesafededir.
Elbistan’dan Havayoluna ulaşım 120 km ile Malatya’dan, 158 km ile Kahramanmaraş’tan, Demir yoluna ulaşım ise 64 km ile Kapıdere’den sağlanmaktadır.
Elbistan’dan 36 vilayete Karayolu ile ulaşım 3 otobüs firması tarafından sağlanmaktadır.
İlçemiz sınırlarında 60 km Devlet yolu (19,5 km bölünmüş), 77 km İl yolu (2 km bölünmüş) bulunmaktadır.
İl Özel İdaresi yol ağında köylerdeki 761.70 km yolun 233 km.si asfalt, 410 km.si stabilize, 118.7 km.si ise tesviye yoldur
Ağlıca • Akarca • Akbayır • Akören • Aksakal • Alembey • Alkayaoğlu • Anbarcık • Armutalan • Atmalıkaşanlı • Balıkçıl • Beştepe • Beyyurdu • Çatova • Çıtlık • Çiçekköy • Dağdere • Dervişçimli • Eldelek • Elmalı • Evcihüyük • Fakıoğlu • Gökçek • Gücük • Gümüşdöven • Günaltı • Gündere • Güplüce • Güvercinlik • Hacıhasanlı • Hasanalili • Hasankendi • Horhor • İkizpınarı • İncecik • Kalaycık • Kalealtı • Kangal • Kantarma • Karahasanuşağı • Karahüyük • Karamağara • Kavaktepe • Kayageçit • Keçemağara • Kışlaköy • Körücek • Köseyahya • Köşkköy • Küçükyapalak • Ovacık • Özbek • Özcanlı • Sarıyatak • Sevdili • Sünnetköy • Tapkıran • Tapkırankale • Taşburun • Tepebaşı • Topallı • Toprakhisar • Türkören • Uncular • Uzunpınar • Yalakköy • Yalıntaş • Yapılı • Yapılıpınar • Yapraklı • Yoğunsöğüt